het zit erop

Het zit er weer op.

Zondagnacht om half 4 liep de wekker af. Om 4 vertrokken we naar het vliegveld. Henny en Marry vlogen 2 uur eerder dan ons. Om half 5 moesten we op het vliegveld zijn. Het was heel druk. Wij wilde proberen om met de zelfde vlucht mee te kunnen. Helaas kon dit niet omdat het te druk was. Alle vliegtuigen zullen vol zitten vertelde ze ons. Jammer. op het vliegveld bleek dat de vlucht van ons een uur later ging. Dat is geen probleem want we hadden tijd zat in Chicago. Afscheid genomen van Mary en Henny want we zouden elkaar pas weer 5 uur later terug zien. Bij ons wilde het inchecken niet lukken, we moesten dan maar naar de balie. Na 3 keer met tussenpozes van een half uur lukte het eindelijk. Dan de tijd door brengen van 5 uur.pftttttttttttt hoe doe je dat. Eerst maar een gaan ontbijten. Daarna heb ik de laptop maar even gepakt en wat bleek ik had gewoon internet. We zijn toen naar uitzending gemist geaan en hebben wat programma's van tv gekeken. Zo kom je dus de tijd door.

Op het vliegveld in Chicago stonden Mary en Henny al te wachten op ons. Na een enthousiaste begroeting, alsof we elkaar jaren niet hadden gezien.(grapje), gingen we even wat eten bij de Mac Donalds.

Eindelijk na 3 uur was het zover we gingen de lucht in. Het was een rustige vlucht . Gerard en ik hebben na het eten een slaappil genomen en waren zo vertrokken. Later hoorde ik dat henny ook een slaappil had genomen van Gerard. Alleen bij hem werkte ie niet. Mary had onrustig geslapen. Het was heel vermoeiend de reis heeft weer 23 uur geduurd. Maar ik heb het er graag voor over gehad. En ik denk dat de andere er net zo over denken.

Wij vonden het heel leuk en gezellig en hebben weer een mooi deel van Amerika gezien.

De laatste dagen....!!!

Over de laatste dagen is niet veel te vertellen. Die hebben we een beetje het zelfde door gebracht...

Oke, we zijn natuurlijk l WEER wezen shoppen. En weer heel veel uitgegeven. Vrijdag avond zijn we nog even naar Fremontstreet in Downtown geweest. Dit was een hele ervaring van wat we daar zagen. We kregen eenmini concert van Queen.!! Dit speeldeaf op een groot videowall in de lucht.Het liep als een plafond boven je.( een paar100 meter)Zaterdagavond zijn we naar een Middeleeuws ridderfestijn met eten geweest. Dit was/is onze laatste avond in Vegas. Voor de rest hebben we in het zwembad gehangen.De laatste dagen waren heet. Als je 10 minuten uit het water was moest je er gauw weer in.

We zullen Las Vegas zeker missen. Maar de rust van thuis is ook weer fijn. Weer even bijkomen van al die rinkelende bellen en al die lichtjes. En ook van al die pracht en praal.

Foto's volgen later nog....... heb er geen puf meer in.....

Het in hier nu 10 uur en we gaan lekker naar bed. Om half 4 loop de wekker af.... Om 4 uur vertrekken we naar het vliegveld.De huurauto hebben we vanmiddag al ingeleverd. scheelt vanacht weer allemaal. Maandagmorgen rond half 10 landen we in brussel. Dus we hebben nog een aardig tijdje voor de boeg. Als jullie dit allemaal lezen zijn wij onderweg naar huis.

Diana en gerard
Mary en Henny

Dag 11

Dag 11

Vandaag zijn we naar de shoppingmall geweest. En het eerste wat we zagen was, dat de Tommy winkel gesloten was. Wat was dat nou!!!!! Eerst maar eens vragen wanneer ze weer open gaan. Zaterdag. Gelukkig kunnen we toch nog vlak voor we weggaan langs de Tommy winkel. We hebben afgesproken om na een uur of anderhalf weer bij elkaar te komen. Dat winkelt toch wat makkelijker. Anders loop je zo achter elkaar aan. Na het winkelen wilden we naar het zwembad gaan. Helaas was het een beetje bewolkt. De temperatuur is wel goed, rond de 25 graden. We besloten dan om toch maar met de auto naar de RED ROCK CANYON te gaan. Gerard en Diana wisten ongeveer de weg nog. Zij waren hier 2 jaar geleden ook naar toe geweest. Maar in de tussentijd is er heel veel bij gebouwd in Las Vegas. Na 1 keer verkeerd te hebben gereden kwamen we op de goede weg. Onderweg kwamen we het dorpje Bonnie Spring tegen. Een oud klein Nevada stadje! Woont niemand. Het is een soort museum dorpje. We hebben daar een lekker bakje koffie gedronken met cheesecake. Na eerst de verkeerde afslag te hebben genomen. We kwamen in het verkeerde park uit. Dit was een park waar je lopend door heen moest. Dat was niet de bedoeling, we wilde de scenic route met de auto. De man van de entree vertelde, dat er 10 minuten geleden ook een Nederlands gezin naar binnen was gegaan . of wij ze kende!!! Volgens mij denk ie dat Nederland zo klein is, dat iedereen elkaar kent. We hebben hier wel het bezoekerscentrum bezocht, en een film gezien van het ontstaan van de boerderij, die nu het bezoekerscentrum is. Na een minuut of 20 zijn we weer verder gegaan. We hebben een route gereden die 20 mile was. Het was weer prachtig en mooi. Rond 5 uur zijn we weer naar het hotel gereden. Henny en Mary zijn een uurtje plat gegaan, en Gerard en Diana nog even de strip op. We hebben om 7.30 uur afgesproken om te gaan eten. We gaan dit keer bij de Red Lobster. En we hebben weer HEERLIJK gegeten. Na het eten hebben Mary en Henny bij het Mirage naar de show gekeken. Het was hier net of er een vulkaan uitbarsting is. Gerard en Diana zijn doorgewandeld naar Treasure Island, daar was een piraten show, met als afsluiting vuurwerk. We hadden op een bepaald punt afgesproken om elkaar weer te zien. Maar door de drukte hebben we elkaar misgelopen. Mary en Henny waren terug naar het hotel gelopen, en hebben op sommige points staan te wachten of ze ons zagen. Wij hebben een paar keer heen en weer gelopen bij Mirage. Uiteindelijk zijn wij terecht gekomen in de piano bar.....!!! (was heel gezellig) Mary en Henny kwamen we later tegen in het casino van het hotel. We hebben nog een paar dollar in de bak gegooit. Helaas geen winst. Mary en Henny zijn nog even mee gegaan naar onze kamer. We hebben even op de site gekeken voor reactie´s en daarna foto´s gekeken van de afgelopen week. Inmiddels was het 1 uur geworden......Wat we morgen gaan doen!!!!!

link big elvis

dag 8,9,10

Dag 8

Vandaag vertrekken we richting Laughlin een afstand van ongeveer 275 km.

Maar wij gaan er wat langer over doen, omdat we de reis voor een deel over route 66 gaan maken.

Het is vandaag stormachtig. Een vrij harde wind bij een temperatuur van een graad of 28 en weer volop zon.

We hebben er geen spijt van, want we rijden over een verlaten weg door een schitterend gebied. Onderweg komen we in Hackberry en treffen hier een authentieke general store.

Bekijk het maar eens onder http://www.hackberrygeneralstore.com/

Een geweldige plek, waar we minstens een uur zijn blijven hangen. Oude auto´s rondom, een heel leuke winkel, teveel om op te noemen. Ook nu zeggen foto´s meer dan woorden.

Ook hier weer veel lol om de etalagepoppen en het herentoilet, dat van onder tot boven en zelfs het plafond bekleed was met pin up foto´s.

Ook het damestoilet was `gezellig`ingericht met foto´s van James Dean , Elvis etc.

Na de stop en koffie zijn we verder gereden naar Laughlin en daar kwamen we om half 2 aan.

Te vroeg om in te gaan checken, alhoewel dat in de regel geen probleem is.

We zijn toen naar de outlet gegaan, die vlak naast het hotel ligt. Daar zijn we gaan shoppen tot rond 3 uur. We hebben wel wat gekocht, maar toch niet het soort outlet, dat we gewend waren in Las Vegas. Daarna hebben we in de outlet heerlijk Chinees gegeten voor erg weinig.

Hotel Tropicana was een geweldig hotel. Heel verrassend. Hoe bestaat het, dat je voor 15 euro per nacht zo'n schitterende 2 persoonskamer kunt boeken!

Een leuk zwembad erbij, maar je mocht niet je eigen consumpties gebruiken en daar werd scherp op gelet. Wij dus consumpties gekocht en toen heeft Diana de biertjes uit onze blikjes overgegooid in de flesjes die bij het zwembad werden gekocht. We hebben hier vreselijk lol om gehad. Moest allemaal heel stiekeum .

We zijn na het zwembad gaan wandelen naar hotel Colorado Bell, een grappig hotel in de vorm van een Mississippiboot. Hennie en Mary vonden het genoeg en gingen toen terug en wij zijn langs de boulevard van de Coloradoriver en de verschillende megahotels gewandeld.

Om acht uur hadden we afgesproken voor het eten. In het hotel heerlijk t-bonesteaks gegeten voor weinig. We hebben vreslijk lol gehad om alle gasten die hier rondhobbelden, met krukken, rollators, strompelend enz. de gemiddelde leeftijd in dit hotel lag denk ik op 75 jaar(het personeel inclusief). Na het eten weer even het casino in en naar bed.

Dag 9

's Morgens om 9 uur vertrokken. We hebben nog even gezocht naar het huifkarhotel, want volgens Ton Devoet zou daar een gratis boottocht over de Coloradorivier zijn. Leuk ons wel leuk even. Maar helaas niet gevonden dus doorgereden naar Las Vegas.

Een mooie weg alweer eerst door de bergen en daarna weer het woestijngebied. We hebben een bezoek gebracht aan de Hooverdam. Dit was wederom een fantastisch gezicht. Twee jaar geleden waren we hier ook, maar toch blijft dit fascineren. De weg en de brug die naast de dam worden aangelegd begonnen ook al te vorderen. Ze waren nu bezig met het aanleggen van wegplaten over het bruggedeelte dat nu klaar was.

Na het Hooverdambezoek zijn we naar Boulder City gereden. Een erg mooi typisch Amerikaans stadje. Hier hebben we even rondgereden, koffie gedronken op een leuk terras.

Naar Amerikaans gebruik bleef de serveerster maar bijvullen. Lekker!!

Na de koffie even een Indiaans winkeltje bezocht en rondgekeken en wat leren riemen gekocht.

Doorgereden naar Vegas en eerst 'even'inkopen gedaan bij een Walmart.

Wel een stuk of 6 (spijker)broeken gekocht bij elkaar en veel leuke shirts voor ongelooflijk lage prijzen. We hebben de drankvoorraad water, cola en bier weer aangevuld en zijn na 2 uur Walmart op weg naar het Imperial Hotel, dat midden op de strip ligt.

Het inchecken duurde wel even, want het was ongelooflijk druk. (maar dat is het de hele dag door hebben we gezien)

Na het inchecken onze kamers opgezocht en even uitgerust en onze kleding uitgepakt en gesorteerd, want van al het gereis was het een zooitje geworden in de koffers.

Rond half acht zijn we naar het Bellagio gewandeld om naar de fonteinen te kijken, maar omdat het vreselijk stormde en we niet wisten hoe lang het nog zou gaan duren zijn we naar Bill's Gambling Casino gegaan en hebben hier heerlijk gegeten. We moesten hier wachten voor we konden gaan eten, maar om 10 uur was het zover.

Een lekker hamburgermenu 'Gunslinger'voor $12,99 pp met bacon en gebakken uienringen

en frietjes. Zo veel dat niemand het op kreeg.

Na het eten terug naar ons hotel en wat in het casino gespeeld met eindelijk wat winst en naar de kamers terug.

We hebben een internetaansluiting voor een week genomen en kunnen msn-nen, mail checken en het Nederlandse nieuws blijven volgen.

Dag 10

Laat opgestaan vanochtend. We hoeven niet meer te reizen, dus ..

Om half 10 gaan eten in het buffetrestaurant van ons hotel. Een heel uitgebreid buffet. Alles lekker op ons gemakje. Na het eten zijn we gaan kijken waar het zwembad is, daar willen we vanmiddag heen. Gerard en Henny zijn nog de drankvoorraad uit de auto gaan halen. Vanochtend zijn we naar het 'Venetian'gelopen. Wat een pracht hotel is dit toch. De gondeliers die al zingend door het hotel varen! Je kijkt hier echt je ogen uit. Het een is nog mooier dan het ander. We hebben hier een uur rond gelopen. Na het bezoek aan het hotel zijn Mary en Henny naar het hotel terug gegaan. Zij gingen al lekker naar het zwembad. Gerard en Diana zijn nog verder gegaan over de strip. Daar hebben we het 'treasure island en Mirage bekeken. In het mirage hebben we een heerlijk yogurtijsje gegeten. Die kon je zelf tappen. We weer eens te hebberig, en hadden een ijsje van $ 10.00. Op ons gemakje terug gewandeld naar het hotel waar we ook nog even naar het zwembad gingen. Alleen was de zon er helaas niet altijd. De temperatuur is nog steeds lekker warm rond de 25 graden. Rond half 5 zijn we ons gaan opknappen om naar de show van Big Elvis te gaan. Een geweldige zanger. Als je je ogen sluit is het of Elvis naast je staat te zingen. Uiterlijk is het wel een verschil. Maar in vergelijking met 2 Jaar geleden is ie een hoop afgevallen.

Om 8 uur hebben we een tafeltje gereserveerd in het restaurant hier. We zijn er nu toch en hebben hier gisteren heerlijk gegeten.

Voor we gaan eten gaan we nog naar het Bellagio om naar de fonteinen te kijken. Dit was wedereom schitterend om te zien. Terug in het Bill's Gambling zijn we nog even naar het casino gegaan, we moesten nog wachten op onze tafel. Nog even een dollartje in de bak doen. Vandaag hebben we voor het chinees food gekozen. En wederom weer een goede keuze. Weer heerlijk gegeten en weer veels te veel. Niemand heeft het opgegeten. Na het eten weer terug gewandeld naar het hotel. En van zelfsprekend nog een dollartje in de slotmachine doen!!! Gerard had meteen mazzel en won $ 35.00 . we hebben het gelijk uitlaten betalen. Henny en Mary bleven nog even en gingen dan naar bed. Gerard en ik zijn nog de strip op gegaan. De bedoeling van Treasure Island de show van het hotel zou heel mooi zijn. Maar we zijn daar niet aangekomen. Bij het Mirage zijn we blijven hangen. Daar zou een show van een vulkaan uitbarsting beginnen. En wat een uitbarsting was het. Geweldig. Wat je allemaal met licht en water kan doen. Het was of het een echte uitbarsting was. Na de uitbarsting zijn we terug gewandeld naar het hotel. We hebben nog bij de pianobar van het Hara's gekeken. Terug in het hotel toch nog even het geluk beproeven in het casino. Helaas . Nee, de $ 35,00 niet verloren. We gooide er maar $1,00 in. Terug op de kamer nog het Nederlandse nieuws bekeken via internet om dan lekker te gaan slapen. Morgen gaan we naar de grote shopping mall......!!!!

dag t de grand canyon

Dag 7

Na een onrustige nacht zijn we vroeg opgestaan.(slecht geslapen alle 4).Misschien door het reizen van gisteren. Om half 8 zaten we aan het ontbijt bij het motel. Het was eenvoudig maar wel lekker. We konden zelf wafels bakken. Verder kon je van alles pakken zoals toast en lekkere zoete broodjes. Er was ook koffie en thee. Meestal is bij een motel het ontbijt een muffin en ehhhhhhhhh een muffin. Om 8.15 uur vertrokken we naar de Grand Canyon. Het was iets meer dan een uurtje rijden. Om 9.45 uur hebben we een gratis shuttle bus gepakt. We hadden voor de langste route gekozen. Deze route is 13 kilometer lang (enkel), en gaat van het westen van Grand Canyon Village naar het westelijk gelegen Hermits Rest. De totale rit (heen en terug) duurt 90 minuten (als je nergens uitstapt). Op de heenweg stopt de bus op acht verschillende uitkijkpunten.

• Hier volgt een opsomming van de acht uitkijkpunten aan de Hermits Rest Route, en de onderlinge afstanden (te voet):
  1) 1100 meter: Trailview Overlook
  2) 1100 meter: Maricopa Point
  3) 800 meter: Powell Point
  4) 500 meter: Hopi Point
  5) 1300 meter: Mohave Point
  6) 1800 meter: The Abyss
  7) 4700 meter: Pima Point
  8) 1800 meter: Hermits Rest

Gerard en Diana zijn vanaf Powell Point tot Mohave point gaan lopen. Bij Mohave point kwamen we weer bij elkaar. Aan het eind van de route bij Hermits Point hebben we nog even een bakkie koffie gedronken. Met de shuttlebus zijn we weer naar het begin gegaan en hebben daar nog iets gegeten. Inmiddels was het rond 2 uur. Na een lekker broodje gyros zijn we in de auto gestapt en gingen weer richting Williams. Rond half 4 waren we weer bij het motel. Daar hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten met een heerlijk koud biertje. Om half 6 zijn we naar de kamer gegaan, om ff een uurtje te pitten en lekker te douchen. We hebben om half 8 weer afgesproken en gaan dan eten. Vanavond zijn we niet zo ver gegaan. Aan de overkant van ons motel zit een saloon en ziet er heel gezellig uit. Gisteren rook het daar zo lekker dat we besloten om daar te gaan eten. We hadden ons zelf beloofd, om vandaag een echte Amerikaanse hamburger te gaan eten. En die hebben we gegeten. Een heerlijke hamburgen van 250 gr.met kaas en champions ,en dat met heerlijke friet en gebakken uienringen. Natuurlijk weer een heerlijk koud biertje erbij. Onder het eten hadden we live muziek van een echt Amerikaans countryband. Gisteren hadden we ook al kennis met ze gemaakt. Vanavond kwam de drumster ook weer ff een praatje maken. Na het eten zijn we blijven hangen. En Henny had het zo naar zijn zin dat zijn neusvleugels omhoog kwamen.!!!! Toen de band stopte met spelen vonden wij het ook tijd om te gaan. Voor mijn gevoel was het al middernacht. Maar wat bleek het was pas 10 uur. Morgen gaan we weer verder. De keuze voor het plaatsje Williams is een goede keuze geweest. Ons motel lag op de historische route 66. Morgen gaan we naar Laughlin waar we weer kunnen gaan relaxen en eindelijk kunnen shoppen.

Dag 6

Dag 6

Vanmorgen heerlijk ontbeten, nadat we vroeg uit de veren waren. We hebben allemaal lekker geslapen. En na het ontbijt hebben we afgerekend met Dail en zijn we om kwart voor 10 vertrokken richting Williams via Flagstaff. Een trip van ongeveer 275 km.

Het was een schitterende tocht langs heel verschillende landschappen in een vrijwel onbewoond gebied. Onderweg reden we langs de huizen waar de indianen wonen. Meestal bouwval en erg armoedig en vooral heel afgelegen.

Onderweg hoog in de bergen iets leuks gekocht voor Jose en Charell bij de indianen.

Bij Flagstaff kwamen we bij een bosgebied en we3rden we langs de snelweg gewaarschuwd voor bosbranden die op dat moment woeden. We hebben echt langs de weg de vlammen gezoen en het nasmeulende en narokende bos. Iets hoger in de bergen was het nog volop aan het branden. Diana heeft er foto's en film van gemaakt.

In Flagstaff zijn we even de snelweg afgegaan om een deel van route 66 te rijden. Het was hier erg druk en weinig indrukwekkend. Jammer, maar we wilden dit niet missen, omdat we niet precies wisten wat we konden verwachten.

Om 14.15 kwamen we in Williams aan bij Econolodge. We troffen en leuk motel, mooie kamers alweer, in een erg leuk stadje. Het motel ligt aan de route 66. Een erg leuk stukje met leuke shops, saloon, jaren 60 restaurant etc.

En we treffen het, want morgen, zaterdag 8 mei en zondag zijn hier Railroadfeesten.

We zijn lekker een stukje over route66 gaan wandelen langs de leuke winkeltjes en restaurantjes. Een leuk tentje die we via internet al hadden gevonden, was een echt uit de film jaren 60 restaurant/ijs/souvenier shop. Hier hebben we een heerlijk ijsje gegeten. Gerard kwam echter ook nog met een leren route66 jas naar buiten. Een duur ijsje!!!

Na nog even een stukje gewandeld hebben zijn we naar 'Rod's steakhouse' gegaan. Ook dit restaurant hadden we via internet gevonden. En ook dit keer hebben we heerlijk gegeten. Alleen de temperatuur was behoorlijk hoog. Zo hoog dat Diana er beroerd van werd. Mary en Diana hebben de rekening niet afgewacht. Zij gingen alvast naar buiten. Nu liggen we even bij te komen op de kamer van het motel. Dit ligt trouwens direct aan de overkant van het restaurant. Een metertje of 30. Gerard is op dit moment de internet aansluiting van Mary en Henny aan het regelen. We bekijken zo nog even of we nog weggaan. Aan de overkant van het motel is een saloon waar live muziek is. Een country band. We hebben ze vanmiddag al zien spelen toen we een biertje gingen drinken. Hoe de rest van de avond is verlopen horen jullie later nog.

dag 4 en 5

Dag 4

Vandaag een reisdag van ongeveer 425 km naar Page. Onderweg gaan we Zion park aandoen in de staat Utah.

We vertrekken 's morgens om ongeveer 8.30 uur vanuit Excalibur om eerst weer lekker te gaan ontbijten in Coco.

Na het ontbijt dus op weg voor het eerste deel van vandaag 'Zion'. Dit is zo'n 220 kilometer vanaf Vegas.

Het eerste deel van de route gaat door de Nevada woestijn. Een beetje saai gebied.

Als we de staatsgrens van Utah hebben bereikt, gaan we naar het visitorscenter en halen we info. We krijgen kaarten mee en een tip om straks niet de eerste afslag te nemen naar het park maar afslag 27, omdat de eerste weg een 'mass'zou zijn.

We hebben het advies opgevolgd en we konden moeiteloos doorrijden. Vlak voor de toegang van het park hebben we even in een kolonne moeten rijden vanwege wegwerkzaamheden, maar om half 1 waren we dan toch bij het bezoekerscentrum.

Dankzij de National parckaart die we van Toon en Mayella hebben geleend, hoefden we de $25 entree niet te betalen.

We zijn met de parkshuttle door het eerste deel van het park gereden en keken onze ogen uit. Het was schitterend. We hebben veel foto's en film gemaakt.

Toen we na een anderhalf uur terugkwamen bij het visitorcentre bleek tot onze grote schrik dat de gouden armband van Diana weg was. Waarschijnlijk verloren tijdens het fotoshooten vanuit de bus door het smalle raampje.

We hebben aangifte gedaan bij de 'rangers'van het park en een formulier ingevuld, voor als de armband weer terecht mocht komen, maar we hebben er allemaal geen vertrouwen in.

Maar je weet maar nooit. Dit was even een domper, maar ach......

Om half 3 stappen we in de auto om door het park de route te vervolgen naar Page. Nog ruim 200 km te gaan.

Wat we nu te zien kregen was schitterend. Dit deel van het park was in mijn ogen nog mooier dan het eerste deel. We rijden door een zeer bergzaam gebied. Prachtige kleuren en planten. Gewoon adembenemend. Haarspeldbochten en steile klimmen.

Onderweg zien we een soort steenbok de weg overschieten . Diana erachteraan om een foto te schieten. Was even zoeken, maar is gelukt. Even verderop een hele grazende kudde op de helling. Prachtig om te zien.

Als we het park uitgereden zijn en op de highway zijn, komen we nog een enkele keer in aanraking met deze bokachtigen.

We begrijpen nu de maximale snelheid van 55-65 mile op deze vrijwel verlaten wegen. ´t Blijft steeds oppassen geblazen.

Om ongeveer half 7 komen we aan bij het Red Rock motel. De buurt was echt even schrikken, maar het hotel zag er oud, maar vriendelijk uit. We werden vriendelijk begroet bij het uitstappen door de eigenaar `Dail`die ons direct naar onze kamer bracht. Zo´n informele ontvangst en incheque hebben we niet eerder meegemaakt.

Hij beloofde ons allerlei tips en we hebben hem niet meer teruggezien deze dag, maar dat maakt hij de volgende dag ruimschoots goed.

Een beschrijving van de Red Rock±

2 mooie schone slaapkamers met heerlijke frisse bedden.

2 badkamers ± 1 met ligbad -douche en de andere met douche

2 wc´s

2 televisies met heeeeeel veel kanalen

2 magnetrons

2 koelkasten

2 koffiezetapparaten

Een broodrooster

Een prima ingerichte keuken met fornuis en noem maar op )wel verouderd, maar schoon en goed)

De achtertuin met bbq

Een leuke voortuin met prachtige bomen en uitzicht op onze overburen Lulu en Debbie.

(Ik weet wat jullie nu denken en dat deden wij ook, LOL)

Voor de office is van alles te vinden zoals±

Fitness

Privé pool

Grafsteen van oma

Galg aan de boom

Nou noem maar op, bekijk de foto´s binnenkort maar eens, wat die zeggen meer dan woorden.

We hebben echt in een deuk gelegen, maar dit verblijf was zeer zeker een aanrader en de prijs voor dit alles voor 2 nachten was $147 met tax.)

.......verslag avond volgt.....

Zoals beloofd nog even het verslag van de avond.

We zijn even naar de supermarkt gegaan en hebben boodschappen gedaan voor het avondeten en voor het ontbijt de volgende morgen.

Heerlijk gebarbecued deze avond e\n vreselijk gelachen om ons motel. We hadden echt kramp in onze kaakspieren van het lachen.

Na het eten zijn we in de voortuin gaan zitten even uit de wind, want die was best wel krachtig, maar niet koud. Daar waren we getuige van enkele dubieuze praktijken verderop in de straat bij Debbies. Eden auto' voor een woning waar het licht uit was en een huilend kind. Weer een ander auto die aan kwam rijden en na een tijdje alles weer stil. Nou je begrijpt het wel. Wij maakten er een spannend verhaal van en praatten al over huisuitzetting etc.

Nog even gelachen om de galg aan de boom voor het kantoor van Red Rock en toen moe en voldaan naar bed gegaan. Het was me het dagje wel

Dag 5:

Vandaag waren we weer vroeg op. We gaan naar het 'Antilope Parc'. Mary stond al vroeg op .Zij zou vandaag voor de gebakken eieren met bacon zorgen. Henny ging de tafel dekken , Gerard zorgde voor het verse fruit, en Diana voor het geroosterd brood. Zou zijn de taken weer goed verdeeld. Om half 10 vertrokken we. Als eerste zijn we naar toerist information gegaan. Daar kregen we een route kaart. Als eerste kwamen we lang een scenic drive point. Vanuit daar had je een mooi uitzicht op de Glenn Canyon Dam en de Colorado River. Je kon hier via een pad een stuk naar beneden. Mary en Henny zijn bovenin gebleven, de klauterpartij naar beneden zou teveel zijn voor ze. Ze willen tenslotte ook de Antilope nog zien. Het uitzicht was zo bijzonder mooi. Een half uurtje later zijn we naar het 'Horse Shoe'point gereden. Dit is een kronkel in de River in de vorm van een hoefijzer. Wederom was het weer een hele klim om daar te komen. Gerard en Diana zijn dan ook hier alleen naar toe gegaan. Wat je daar zag was zo mooi.( zie foto) Mary en Henny verwelkomde de terugkerende mensen. Zij hebben nog een tijdje met Nederlanders daar staan te kletsen. Na dit spektakel gingen we naar de `Antilope`. Eerst moesten we een tax betalen van 6 dollar om op het grond gebied van de Indianen te rijden. De entree van het park was 25 dollar pp. We mochten niet met eigen auto naar de canyon rijden. We werden verder gereden in een grote jeep. We moesten nog een half uur wachten voor de jeep vertrok. We hadden de tocht van 12 uur. Diana had op internet gelezen dat dit de mooiste tijd was. De zon staat dan het hoogst en zo heb je het beste licht inval in de canyon. We kregen als gids `Irene`. Een echte kenau....je durfde haast geen misstap te zetten. Maar toen we bij de ingang van de canyon waren, was het opeens een heel ander mens. Al bij de eerste foto vertelde ze hoe je de camera het beste in kon stellen om zo de mooiste foto´s te krijgen. Ik wist zoals gewoonlijk niet hoe ik dat moest doen. Maar dat was geen probleem ze ging voor de hele groep de camera´s instellen. Ook vertelde ze onderweg waar je de mooiste foto´s kom maken. En regelmatig maakte zij voor je de foto´s En ik moet zeggen de foto´s zijn zo mooi geworden. We hebben aan het eind van de rit dan ook maar een tip gegeven.

Na de canyon zijn we nog even naar de walmart gegaan. Vanavond hebben gegrilde kip en gebakken aardappeltjes met sla. Terug bij onze villa hebben we nog wat gedronken. De eigenaar van de villa kwam ook gezellig nog een biertje drinken. Mary en Henny wilde een uurtje gaan slapen. Gerard en Diana zijn nog even naar de Glenn Canyon Dam gegaan. En zijn ook nog wezen kijken hoe de indianen nu leven.

Terwijl Gerard en Diana weg waren bleef de eigenaar bij Mary en Henny hangen. En van het slapen kwam niets terecht. Rond 6uur zijn we gaan eten omdat we naar de zonsondergang wilde gaan kijken. Dit was een tip van de eigenaar. We hadden er heel veel van verwacht, maar dit viel tegen. Toen we terug waren zijn we naar de saloon gegaan. Gerard had gelezen dat hier de plaatselijke bevolking kwam. Op de bar waren stootkussens aangebracht. Dit omdat er regelmatig mensen voorover vielen met de kop op de bar. Maar helaas was die bar alleen op vrijdag en zaterdag open. We hebben nog even een biertje gedronken in een bar ernaast. Terug bij de villa hebben we nog even de foto´s van vandaag terug gekeken. En wat zijn ze mooi geworden. Jullie krijgen ze later te zien. Nu gaan we lekker naar bed . Morgen hebben we weer een reisdag voor de boeg een kleine 300 km. We gaan naar Williams en vanuit daar dan overmorgen de grand Canyon bezoek.